Cavendish dus toch een mens

Maandagavond, om half 9 om precies te zijn, begint mijn favoriete tv-programma: Holland Sport. En vandaag met niemand minder dan Mark Cavendish, die in het programma wordt voorgesteld als de beste sprinter ter wereld. Ik mocht Cavendish nooit echt. Natuurlijk, hij is een fenomeen. In 3 edities van de Tour de France won hij maar liefst 15 etappes. Ook won hij vorig jaar zijn eerste klassieker en niet de minste. Hij was de snelste tijdens Milaan- San Remo. Maar ondanks zijn ongelooflijke prestaties was ik nooit echt een fan van hem. Hij kwam altijd een beetje arrogant op mij over. Iemand die je zo een gebroken neus zou slaan als hij je iets vroeg en je verstond hem niet. Want oja, niemand kan hem verstaan.

Maar vanavond leerde ik een heel andere kant van de inwoner van Isle of Man kennen. Een redelijk inteligente man, die helemaal leip is van zijn Fiat 500 uit 1968. Ook vertelde hij dat hij een zeer emotionele gozer is, die vaak verkeerd begrepen wordt. Of zoals hij zelf zij: “Alles wat ik zeg, wordt verkeerd vertaald. Het is hetzelfde als het lezen van een boek. Je leest allemaal hetzelfde, maar je bepaalt zelf hoe je het leest. In welke context je het plaatst. Als ik iets vertel in een interview, wordt het altijd in de verkeerde context geplaatst.”

Bekend zijn de tranen van Cavendish, nadat hij dit jaar zijn eerste Tour etappe op zijn naam schreef. Destijds stond hij onder enorme druk. Criticasters zeiden dat hij het niet meer kon. En het feit dat hij tijdens de eerste massasprint, gewonnen door Petachi, al moest lossen, voor de sprint goed en wel begonnen was, werkte ook niet in zijn voordeel. Ik weet nog goed dat de NOS commentatoren Herbert Dijkstra en mede-Zeeuw Maarten Ducrot ook niet echt rekenden op een overwinning van de Engelsman. Dat blijkt ook wel uit het commentaar tijdens de door Cavendish gewonnen sprint:”Cavendish, Cavendish, Cavendish! Het is verdorie Cavendish! Hij zal dat toch niet gaan redden!! Hij doet dat toch niet?? Cavendish haalt het wel” Na de etappe barste Cavendish in tranen uit, terwijl hij geinterviewd werd door de Engelse televisie.

Sinds vanavond weet ik ook dat Cavendish gek is van donuts. Raar eigenlijk, zo’n kerel, een werkelijke killer in het peleton, die eigenlijk nog zo kinds is. Houdt gewoon van donuts, lekker zoet. Dat vindt ie lekker. Hij was in 2 weken al 4 kilo aangekomen. Maar om te zeggen dat hij er nu uit zag als een soort Mido, nee dat zeker niet. Gewoon een stoere kerel, die ietwat zenuwachtig antwoord gaf op de vragen van Wilfried de Jong. Ik heb echt een andere kant van de sprinter gezien: een harde kerel,dat zeker. Maar eigenlijk is het nog een kind.

 Hier kan je een samenvatting zien van Cavendish tijdens de Tour van 2010